Afgelopen weekend kondigde Studio 100 aan dat ze de Rox-attractie in Plopsaland gaan omtoveren tot een CEMI-attractie, naar de bekende youtubers Celine en Michiel. Wat een positieve communicatie moest worden, draaide gisteren uit tot een crisis die zich vooral online manifesteerde.

Een online petitie met als boodschap ‘geen CEMI-attractie in Plopsaland’ gooide immers roet in het eten. In een mum van tijd tekenden tienduizenden mensen de petitie. We zitten vandaag aan bijna 75.000 and counting… De vraag rijst wat de petitie waard is: zijn het allemaal misnoegde Plopsaland-bezoekers of zijn het eerder fans van concurrerende youtubers die een nieuwe challenge gevonden hebben?

Studio 100 is niet de enige die geconfronteerd wordt met druk vanuit online en sociale media. Onlangs nog moest dj Netsky door het stof omdat zijn filmpje met de haka-dans het nodige, euh, stof deed opwaaien. Maar ook de vaccinatie van Marc Coucke of de nieuwjaarsreceptie van Open VLD zitten nog vers in ons geheugen. Allemaal zijn het voorbeelden van crisissen die zich bijna integraal in de online wereld manifesteren. 

De vraag is hoe organisaties hiermee moeten omgaan. Moeten ze direct met de staart tussen de benen afdruipen, met excuses komen of hun beslissingen aanpassen? Of hebben ze de guts om te weerstaan aan druk en opiniëring van enkele luide roepers?

Het antwoord is niet eenduidig. Als je je als organisatie of persoon vergist hebt, gevoeligheden verkeerd hebt ingeschat of gewoon een foute beslissing hebt genomen, is er niets mis mee om dit recht  te zetten of excuses aan te bieden. Maar als je recht in je schoenen staat, je beslissing strookt met je waarden, dan kan je ook weerstand bieden aan die online crisis. Al moet je daarvoor wel een aantal dagen tanden bijten…

Guy Van Sande-betoging voor de deuren van VTM

Relativeren, dat helpt ook. Want crisissen waaien over, online petities ook. In 2013 werd ik als toenmalig woordvoerster van VTM ook geconfronteerd met een online petitie. VTM had beslist om Guy Van Sande, toen nog enkel bekend als acteur, uit Zone Stad te schrijven. Dit zorgde voor heel wat protest dat zich uitte op Facebook. Een Facebookgroep werd opgericht om de beslissing ongedaan te maken. Er zou ook een betoging georganiseerd worden tegen VTM. Op een paar uur tijd tekenden 70.000 mensen de petitie. 

Vanuit VTM wilden we niets wijzigen aan de beslissing, maar we wilden de betogers wel ontvangen en het gesprek aangaan. Die zaterdagnamidddag zetten we dan ook een ijskraam voor onze deur aan de Medialaan 1 om de betogers te verwelkomen. Vijftien, van de 70.000, mensen kwamen opdagen. Er waren die namiddag meer journalisten te tellen dan betogers dus. We gingen in gesprek met de organisatrice, boden iedereen een ijsje aan en daarmee was de kous af.

Bron: De Standaard 08/06/2013

Online petities kunnen dus alle richtingen uit. En als het je overkomt, is het, om in Plopsaland-termen te blijven, een rollercoaster. Als organisatie hou je best zelf stevig je kompas in handen. Plopsaland zette alvast de samenwerking met influencers tijdelijk stop.

Meer weten over crisiscommunicatie? Contacteer ons gerust. Of kom af: op dinsdag 15 juni geef ik samen met Anja Peleman opnieuw een crisiscommunicatieworkshop via Amelior.